1 Katolicy wierzą w łaskę jako boski i darmowy dar od Boga, niezbędny do życia duchowego i zbawienia. Łaska jest postrzegana w Piśmie jako transformująca siła, która odnawia duszę. W Liście do Efezjan 2, 8-9 czytamy: „Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga; nie z uczynków, aby nikt się nie chlubił.” Ten fragment odzwierciedla wiarę, że łaska nie jest zasługą ludzką, ale niezasłużoną przychylnością, która zbliża ludzi do Boga.
Poprzez chrzest katolicy wierzą w łaskę jako środek, dzięki któremu chrześcijanie stają się dziećmi Boga (Galatów 3, 26-27), uczestnicząc w naturze boskiej i otrzymując Ducha Świętego, który prowadzi ich w wierze. „Wszyscy jesteście dziećmi Boga przez wiarę w Chrystusa Jezusa. Bo wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyoblekliście się w Chrystusa.” To przyobleczenie w Chrystusa jest znakiem nowego życia, jakie daje łaska.
Ponadto łaska jest nieustannie wylewana przez sakramenty. List do Rzymian 6, 14 mówi o wyzwalającej łasce, jaką oferują sakramenty: „Grzech bowiem nie będzie panował nad wami, bo nie jesteście pod zakonem, lecz pod łaską.” Czy to w małżeństwie, pojednaniu, czy Eucharystii, katolicy wierzą w łaskę, która płynie z każdego sakramentu, wzmacniając ich w chwilach wyzwań.
Współpraca między łaską a wolnością człowieka jest również kluczowa. W 2 Liście do Koryntian 12, 9 Bóg mówi do Pawła: „Wystarczy ci moja łaska, bo moc w słabości się doskonali.” Oznacza to, że choć łaska jest darem boskim, wymaga akceptacji i współpracy ze strony człowieka, aby przyniosła owoce. Tak więc katolicy wierzą w łaskę jako współdziałanie między Bogiem a ludzkością w dążeniu do świętości i boskiej komunii.
