1 Czy katolicy wierzą w czyściec:
Wiara katolicka w czyściec jest sposobem rozumienia troski Boga o dusze, które, w chwili śmierci, znajdują się w Jego łasce, ale nadal potrzebują oczyszczenia, aby być całkowicie gotowe do wejścia do Nieba.
Czyściec jest prawdą wiary (dogmatem) oficjalnie ogłoszoną na Soborze Florenckim (1439) i potwierdzoną na Soborze Trydenckim (1545-1563), ale jest wyznawany przez Kościół katolicki od początku, potwierdzony przez Tradycję, Pismo Święte i Magisterium Kościoła. We wszystkich formach Modlitw Eucharystycznych podczas Mszy Świętej jest moment modlitwy za zmarłych, kiedy Kościół składa za dusze ofiarę Chrystusa.
Ważne jest, aby pamiętać, że te modlitwy mają efekt tylko na dusze w czyśćcu, ponieważ ci, którzy są w chwale Nieba, nie potrzebują modlitw, ponieważ już kontemplują Boga, a ci, którzy są w piekle, są już potępieni. W każdym razie, jeśli ktoś, na przykład, modli się za duszę, która już znajduje się w Niebie, jego modlitwy przyniosą korzyść tym, którzy jeszcze tego potrzebują.
W Biblii widzimy kilka przykładów wskazujących na tę ideę. Jeden z nich znajduje się w 2 Machabeuszy 12,38-46, gdzie Juda Machabeusz nakazuje składanie modlitw i ofiar za zmarłych, wierząc, że to może im pomóc. To sugeruje, że nawet po śmierci dusze mogą przechodzić proces oczyszczenia, a modlitwy żywych mogą być dla nich bardzo cenne.
Jezus również mówi o rodzaju oczyszczenia w Mateuszu 5,26, mówiąc: "Nie wyjdziesz stamtąd, dopóki nie spłacisz ostatniego grosza." To prowadzi nas do myślenia, że zanim będziemy całkowicie z Bogiem, może być konieczność "wyrównania rachunków", czas oczyszczenia.
W Mateuszu 12,32, Jezus wspomina, że niektóre grzechy mogą być odpuszczone "na tym świecie lub w przyszłym", sugerując, że po śmierci istnieje jeszcze możliwość oczyszczenia dla niektórych dusz.
Święty Paweł również odnosi się do tego w 1 Koryntian 3,11-15, kiedy mówi, że uczynki każdego człowieka będą sprawdzane przez ogień, a ci, których uczynki nie są dobre, doznają straty, ale nadal zostaną zbawieni "jak przez ogień." Ten ogień jest rozumiany jako konieczne oczyszczenie.
Kolejny ważny punkt jest w 1 Piotra 1,6-7, który porównuje naszą wiarę do złota oczyszczanego w ogniu. To wzmacnia ideę, że nawet po śmierci możemy przechodzić etap oczyszczenia przed byciem gotowymi do pełni Nieba.
Wreszcie, Apokalipsa 21,27 mówi, że "nic nieczystego nie wejdzie do Nieba", co przypomina nam, że aby być w obecności Boga, musimy być całkowicie oczyszczeni.
Katechizm Kościoła Katolickiego wyjaśnia, że czyściec jest stanem oczyszczenia dla dusz, które zmarły w przyjaźni z Bogiem, ale które potrzebują jeszcze ostatniego oczyszczenia przed wejściem do Nieba (CIC 1030). I, jak uczy Katechizm, modlitwy żywych mogą pomóc tym duszom szybciej się oczyścić (CIC 1032).
Dlatego czyściec nie jest karą, lecz dowodem miłości i miłosierdzia Boga, który daje ostateczną możliwość oczyszczenia. Jest to droga przygotowania, aby wszyscy mogli osiągnąć pełną świętość i być z Bogiem na wieki w Niebie.
