1 Ang liturhiya sa Misa ay isa sa pinakamahalagang aspeto ng pananampalatayang Katoliko dahil ito ang paraan kung paano nakikilahok ang mga tapat sa gawa ng kaligtasan ni Kristo sa isang nararamdaman at espiritwal na paraan. Ang salitang "liturhiya" ay nagmula sa Griyegong "leitourgia", na nangangahulugang "pampublikong trabaho" o "paglilingkod". Sa Simbahang Katolika, ang liturhiya sa Misa ay hindi lamang isang serye ng mga ritwal kundi isang buhay at kasalukuyang pagdiriwang ng kaligtasan na isinagawa ni Hesus para sa atin. Kaya't ang Misa ay itinuturing bilang pinakamataas na bahagi ng buhay Kristiyano, kung saan ang mga tapat ay nagsasama kay Kristo sa Kanyang Pagpapakasakit, Pagkamatay, at Pagkabuhay na Mag-uli.
Ang Misa ay nahahati sa dalawang pangunahing bahagi: ang Liturhiya ng Salita at ang Liturhiya ng Eukaristiya. Sa Liturhiya ng Salita, nakikinig ang mga Katoliko sa Banal na Kasulatan, na siyang Buhay at Mabisa na Salita ng Diyos. "Sapagkat ang Salita ng Diyos ay buhay, mabisa, at mas matalim kaysa sa alinmang dalawang talim na espada" (Hebreo 4:12). Ang bahaging ito ng Misa ay nagpapahintulot sa mga tapat na magnilay sa Kasulatan at sa mga katotohanan ng pananampalataya. Ang tuktok ng liturhiya sa Misa ay ang pagbasa ng Ebanghelyo, kung saan si Kristo ay direktang nagsasalita sa puso ng komunidad.
Ang ikalawang bahagi, ang Liturhiya ng Eukaristiya, ay ang sandali kung kailan ang tinapay at alak ay ikino-konsekrado, na nagiging Katawan at Dugo ni Kristo. Itinatag ni Hesus ang Eukaristiya sa Huling Hapunan nang sinabi niya: "Ito ang aking katawan, na ibinibigay para sa inyo; gawin ito bilang pag-alala sa akin" (Lukas 22:19). Dito, aktibong nakikilahok ang mga Katoliko sa sakripisyo ni Kristo, na inaalay ng walang dugo sa altar. Ang Liturhiya ng Eukaristiya ay ang sentro ng Misa, dahil dito, muling iniaalay ni Kristo ang Kanyang sarili para sa atin, at inaanyayahan ang mga tapat na makiisa sa sakripisyong ito.
Ang liturhiya sa Misa ay hindi lamang isang simbolikong akto o isang alaala ng mga nakaraang pangyayari. Isa itong aktwal na pakikilahok sa misteryo ng paskwa, kung saan ang mga tapat ay nagiging mga kontemporanyo ng mga pangyayaring pangkaligtasan ni Kristo. Gaya ng sinabi ni San Pablo, "Sa tuwing kakain kayo ng tinapay na ito at iinumin ang kalis na ito, ipinahahayag ninyo ang kamatayan ng Panginoon hanggang sa Kanyang pagdating" (1 Corinto 11:26). Kaya't ang Misa ay isang pagtanggap kay Kristo mismo, na talagang naroroon, lalo na sa Eukaristiya, ngunit pati na rin sa komunidad na nagtitipon, sa pari na nangunguna, at sa Salitang ipinapahayag.
Higit pa rito, ang liturhiya sa Misa ay nagpapalakas ng ugnayan sa pagitan ng mga tapat. Bilang mga miyembro ng Katawan ni Kristo, hindi sila nag-participate sa Misa bilang mga nag-iisang indibidwal kundi bilang isang komunidad na nagkakaisa sa pananampalataya. "Saan man may dalawa o tatlong nagtitipon sa aking pangalan, nariyan ako sa kanilang kalagitnaan" (Mateo 18:20). Kaya't ang Misa ay isang aktong pang-komunidad na nagpapahayag ng pagkakaisa ng Iglesia at ang kanilang misyon na magpuri sa Diyos bilang isang katawan.
Ang liturhiya sa Misa ay isang salamin ng walang hanggang pagsamba. Sa Apokalipses, inilarawan ni Juan ang liturhiya ng Langit, kung saan ang mga santo at mga anghel ay patuloy na nagpupuri sa Diyos: "Karapat-dapat ang Kordero na pinatay na tumanggap ng kapangyarihan, yaman, karunungan, lakas, karangalan, kaluwalhatian, at pagpapala" (Apokalipses 5:12). Kaya't sa pamamagitan ng pagdalo sa Misa, ang mga tapat ay nakikibahagi sa walang hanggang pagsamba sa Diyos, inaasahan ang kalakhan ng buhay na makalangit.
