1 De liturgie in de mis is een van de belangrijkste aspecten van het katholieke geloof, omdat het de manier is waarop de gelovigen tastbaar en geestelijk deelnemen aan het verlossingswerk van Christus. Het woord 'liturgie' komt uit het Grieks 'leitourgia', wat 'publieke dienst' of 'dienst' betekent. In de Katholieke Kerk is de liturgie in de mis niet alleen een reeks rituelen, maar een levendige en actuele viering van de verlossing die Jezus voor ons heeft bewerkstelligd. Daarom wordt de mis gezien als het hoogtepunt van het christelijke leven, waar de gelovigen zich verenigen met Christus in Zijn Passie, Dood en Verrijzenis.
De mis is verdeeld in twee hoofdonderdelen: de Liturgie van het Woord en de Liturgie van de Eucharistie. In de Liturgie van het Woord luisteren de katholieken naar de Heilige Schrift, die het levende en krachtige Woord van God is. 'Want het Woord van God is levend, krachtig en scherper dan enig tweesnijdend zwaard' (Hebreeën 4,12). Dit gedeelte van de mis stelt de gelovigen in staat om na te denken over de Schrift en de waarheden van het geloof. Het hoogtepunt van deze liturgie in de mis is de proclamatie van het Evangelie, waarin Christus direct tot het hart van de gemeenschap spreekt.
Het tweede deel, de Liturgie van de Eucharistie, is het moment waarop het brood en de wijn worden geheiligd en het Lichaam en Bloed van Christus worden. Jezus installeerde de Eucharistie tijdens het Laatste Avondmaal, toen Hij zei: 'Dit is Mijn lichaam, dat voor jullie gegeven wordt; doe dit tot Mijn gedachtenis' (Lucas 22,19). Hier nemen de katholieken actief deel aan het offer van Christus, dat op het altaar op onbloedsymbolische wijze wordt aangeboden. De Liturgie van de Eucharistie is het centrum van de mis, omdat hierin Christus zich opnieuw voor ons aanbiedt, en de gelovigen worden uitgenodigd om deel te nemen aan dit offer.
De liturgie in de mis is niet slechts een symbolische daad of een herinnering aan voorbijgaande gebeurtenissen. Het is een werkelijke deelname aan het paasmysterie, waarbij de gelovigen de tijdgenoten worden van de reddende gebeurtenissen van Christus. Zoals Paulus zegt, 'Telkens als je dit brood eet en deze beker drinkt, verkondig je de dood van de Heer, totdat Hij komt' (1 Korintiërs 11,26). Zo is de mis een ontmoeting met Christus zelf, die op een werkelijke manier aanwezig is, vooral in de Eucharistie, maar ook in de gemeenschap die zich heeft verzameld, in de priester die voorgaat en in het Woord dat wordt verkondigd.
Bovendien versterkt de liturgie in de mis de gemeenschap tussen de gelovigen. Als leden van het Lichaam van Christus nemen ze niet alleen als individuen deel aan de mis, maar als een gemeenschap die verenigd is door het geloof. 'Waar twee of drie in Mijn Naam verzameld zijn, ben Ik in hun midden' (Mattheüs 18,20). De mis is dus een gemeenschappelijk ritueel dat de eenheid van de Kerk uitdrukt en haar roeping om God als één lichaam te aanbidden.
De liturgie in de mis is een weerspiegeling van de hemelse aanbidding. In de Openbaring beschrijft Johannes de liturgie van de hemel, waar de heiligen en engelen God voortdurend loven: 'Waardig is het Lam dat geslacht is om kracht, rijkdom, wijsheid, kracht, eer, heerlijkheid en lof te ontvangen' (Openbaring 5,12). Zo verenigen de gelovigen zich bij het deelnemen aan de mis met de eeuwige aanbidding van God, en anticiperen zij op de volheid van het hemelse leven.
