1 Sa altar nagaganap ang pinakatuktok ng liturhiya: ang konsekrasyon ng tinapay at alak, na nagiging Katawan at Dugo ni Cristo. Ito ay tumutukoy sa sakripisyo ni Cristo sa Krus, na ipinagdiriwang sa di-madugong paraan sa bawat Misa. Kapag ang mga Katoliko ay may altar sa simbahan, pinagtitibay nila ang kanilang pananampalataya sa Eukaristiya bilang "pinagmulan at tugatog ng lahat ng buhay Kristiyano" (CIC 1324), sapagkat doon iniaalay ni Cristo ang Kanyang sarili para sa atin, bilang alaala ng Kanyang ginawa sa Kalbaryo.
Ang altar ay sumasalamin din sa ideya ng komunyon at pagkakaisa ng Simbahan. Ang lahat ng mga mananampalataya ay nagtitipon sa paligid ng altar upang magbahagi ng iisang tinapay at iisang kalis, tulad ng itinuro ni San Pablo sa 1 Corinto 10,16-17: "Ang kalis ng pagpapala na ating pinagpapala, hindi ba ito pakikibahagi sa dugo ni Cristo? Ang tinapay na ating pinaghahati-hati, hindi ba ito pakikibahagi sa katawan ni Cristo? Dahil may iisang tinapay, tayong marami ay isang katawan." Ang altar ay kaya't simbolo na nagkakaisa sa mga Katoliko sa paligid ni Cristo at ng isa't isa.
Ang altar ay may mga ugat din sa Lumang Tipan, kung saan ito ang sentrong lugar ng mga alay na inihahandog sa Diyos. Gayunpaman, sa Bagong Tipan, ang perpektong sakripisyo ni Cristo ay pumalit sa mga lumang alay. Sa Hebreo 13,10, sinabi ng may-akda: "Mayroon tayong altar na ang mga naglilingkod sa tabernakulo ay walang karapatang kumain mula rito." Ang "altar" na ito ay si Cristo mismo, na ang nag-iisa at walang hanggang sakripisyo ay nagiging naroroon sa altar ng simbahan.
May altar ang mga Katoliko sa simbahan dahil ito ay kumakatawan kay Cristo at sa Kanyang sakripisyong pagtubos, na ipinagdiriwang sa paraan ng sakramento. Sa panahon ng Misa, ang altar ay nagiging puntong tagpuan ng langit at lupa, kung saan ang mga mananampalataya ay nakikibahagi sa misteryo ng kaligtasan. Ang altar ang sentro ng liturhikal na buhay, at sa pamamagitan nito, ang mga Katoliko ay mas malalim na nagkakaisa kay Cristo at sa isa't isa sa pananampalataya at Eukaristiya, patuloy na pinapanibago ang kanilang pananagutan sa Diyos at sa Simbahan.
