1 Η περιτομή, στο Γένεση 17,12, ήταν το σημάδι της Παλαιάς Διαθήκης, εφαρμοσμένο σε αγόρια την όγδοη ημέρα της ζωής τους. Το Βάπτισμα, ως η νέα περιτομή, όπως διδάσκεται από τους Κολοσσαείς 2,11-12, αντικαθιστά αυτή τη ιεροτελεστία, επιτρέποντας στα παιδιά να εισαχθούν στη Νέα Διαθήκη και να λάβουν το χάρισμα του Θεού.
Ο Κατηχηισμός της Καθολικής Εκκλησίας (CIC 1250) διδάσκει ότι τα παιδιά, γεννημένα με την ανθρώπινη φύση που έχει υποβαθμιστεί από την αρχική αμαρτία, πρέπει να ελευθερωθούν μέσω του Βαπτίσματος. Αν και το παιδικό βάπτισμα δεν αναφέρεται ρητά στις Γραφές, τα παιδιά περιλαμβάνονται στο σωτηριακό σχέδιο, καθώς όλοι χρειάζονται καθαρισμό.
Στο Ματθαίος 28,19, ο Ιησούς διατάζει τους μαθητές του: «Διότι λοιπόν, πορευθείτε και κάντε μαθητές από όλες τις έθνη, βαπτίζοντάς τους...» Η εντολή που δίνει ο Ιησούς δεν παραβλέπει τα παιδιά. Αν και αυτό το βιβλικό απόσπασμα δεν αναφέρεται άμεσα στο παιδικό βάπτισμα, μπορεί να κατανοηθεί ότι όλες οι έθνη περιλαμβάνουν ειδικά παιδιά όλων των ηλικιών.
Στα Πράξεις 2,38-39, ο Πέτρος λέει ότι η υπόσχεση του Βαπτίσματος είναι για «εσάς και τα παιδιά σας». Αν και δεν υπάρχει άμεση αναφορά στο Βάπτισμα των μωρών, η αναφορά στα παιδιά υποδηλώνει ότι η υπόσχεση σωτηρίας μέσω του Βαπτίσματος περιλαμβάνει τα παιδιά, ανοίγοντας τη δυνατότητα για το βάπτισμά τους.
Στα Πράξεις 16,15 και Πράξεις 16,33, βλέπουμε τη Λύδια και τον φυλακιστή να βαπτίζονται με «όλη την οικογένειά τους». Η πρακτική του βαπτίσματος όλου του οικογενειακού κύκλου, αν και δεν αναφέρει συγκεκριμένα τα παιδιά, υποδηλώνει ότι το Βάπτισμα μελών όλων των ηλικιών, συμπεριλαμβανομένων των πιο νέων, ήταν μέρος της αποστολικής παράδοσης.
Στο 1 Κορινθίους 1,16, ο Παύλος αναφέρει ότι βάπτισε «όλη την οικογένεια της Στεφάνης», ενισχύοντας το πρότυπο του βαπτίσματος ολόκληρων οικογενειών. Αν και οι Γραφές δεν αναφέρουν λεπτομερώς την παρουσία των παιδιών σε αυτά τα γεγονότα, η παράδοση υποδηλώνει ότι και αυτά βαπτίζονταν, όπως και υποκατόνταν στην Παλαιά Διαθήκη.
Ρωμαίους 5,18-19 δηλώνει ότι η αρχική αμαρτία επηρεάζει όλους, συμπεριλαμβανομένων των νεογέννητων. Αν και το παιδικό βάπτισμα δεν περιγράφεται ρητά σε αυτό το κείμενο, η ανάγκη καθαρισμού από την αρχική αμαρτία υποδηλώνει ότι και το Βάπτισμα είναι αναγκαίο για τα παιδιά.
Στο Λουκάς 18,15-16, ο Ιησούς δέχεται τα παιδιά και λέει: «Αφήστε τα παιδιά να έρθουν σε εμένα και μην τα εμποδίζετε, γιατί το Βασίλειο του Θεού ανήκει σε τέτοιας φύσης όπως αυτά». Αν και το παιδικό βάπτισμα δεν αναφέρεται, αυτή η πρόσκληση του Ιησού δείχνει ότι τα παιδιά είναι άξια να λάβουν τη χάρη, δικαιολογώντας την πρακτική του Βαπτίσματος.
Τέλος, στο Ιωάννης 3,5, ο Ιησούς διδάσκει ότι «κανείς δεν μπορεί να μπει στο Βασίλειο του Θεού, εκτός αν γεννηθεί από το νερό και το Πνεύμα». Αυτό ισχύει για όλους, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών, που επίσης χρειάζονται τη χάρη του Βαπτίσματος, ακόμα κι αν το κείμενο δεν αναφέρει ρητά το παιδικό βάπτισμα.
Μαρτυρία των Πατέρων της Εκκλησίας:
Οι Πατέρες της Εκκλησίας υποστήριξαν την πρακτική του παιδικού Βαπτίσματος από τους πρώτους αιώνες. Ορίgenes (ca. 185-254 μ.Χ.) ανέφερε ότι το παιδικό Βάπτισμα ήταν μια παράδοση που αποκτήθηκε από τους αποστόλους. Στις Ομιλίες του για το Λευιτικό, λέει ότι η Εκκλησία βαπτίζει τα παιδιά επειδή, ήδη από τη γέννηση, είναι σημάδια της αρχικής αμαρτίας.
Άγιος Ηρνηέας από Λυών (ca. 130-202 μ.Χ.), στο Adversus Haereses, γράφει ότι ο Ιησούς "ήρθε για να σώσει όλους τους ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών, των νέων και των ενηλίκων", ενισχύοντας την ένταξη των παιδιών στο σχέδιο σωτηρίας μέσω του Βαπτίσματος.
Επιπλέον, Άγιος Κύπρινος από Καρχηδόνα (ca. 210-258 μ.Χ.) υπερασπίστηκε σε ένα γράμμα το παιδικό Βάπτισμα, ακόμα και πριν από την όγδοη ημέρα, απαντώντας σε ένα ζήτημα που τέθηκε σχετικά με την πρακτική. Επιβεβαίωσε ότι καμία ψυχή δεν πρέπει να στερείται της σωτηριακής χάρης του Θεού.
Αυτές οι μαρτυρίες δείχνουν ότι, ακόμη και χωρίς μια ρητή αναφορά στις Γραφές, η πρακτική του παιδικού Βαπτίσματος ήταν ευρέως αποδεκτή και υπερασπιζόμενη στην χριστιανική παράδοση από τους πρώτους αιώνες, ως μέρος της μετάδοσης της πίστης που αποκτήθηκε από τους αποστόλους.
