1 Naniniwala kami mga Katoliko sa komunyon ng mga santo dahil nakikita namin ang isang espirituwal na pagsasama sa pagitan ng lahat ng mga miyembro ng Simbahan. Kasama rito ang mga mananampalataya na nasa Lupa, ang mga kaluluwa na nasa Purgatoryo, at ang mga santo na nasa Langit na. Ang paniniwalang ito ay napakahalaga at nakabatay sa iba't ibang doktrina ng Simbahan.
Ang komunyon ng mga santo ay ang pagkakaisa na nagbubuklod sa lahat ng mga mananampalataya, saanman sila naroroon. Ito ay parang isang mistikong katawan na si Kristo ang ulo. Lahat tayo ay nagbabahagi ng mga espirituwal na yaman, tulad ng pananampalataya at mga sakramento, lalo na ang Eukaristiya. Sinasabi ng Katekismo ng Simbahang Katoliko na "Dahil ang Simbahan ay pinamamahalaan ng iisang Espiritu, lahat ng mga yaman na natanggap niya ay nagiging isang pangkaraniwang pondo" (CIC 947). Ipinapakita nito na, kahit sa iba't ibang estado ng buhay, tayo ay konektado.
Isang mahalagang punto ng komunyon ng mga santo ay ang pamamagitan. Naniniwala kami mga Katoliko na ang mga santo sa Langit ay maaaring manalangin para sa mga nasa Lupa. Sinasabi ng Bibliya, sa Santiago 5,16: "Ang panalangin ng matuwid ay makapangyarihan at mabisa." Ang paghingi ng tulong ng mga santo ay hindi pagsamba sa ibang diyos, kundi isang paraan ng pamumuhay ng pagmamahal at pagkakaisa na umiiral sa pagitan ng lahat ng miyembro ng Simbahan. Ang mga santo, na malapit sa Diyos, ay maaaring gawing mas epektibo ang kanilang mga panalangin.
Si Jesus mismo ay nagpapatunay na ang mga nasa Langit ay buhay. Sa Mateo 22,32, sinabi Niya: "Ako ang Diyos ni Abraham, ang Diyos ni Isaac, at ang Diyos ni Jacob. Hindi siya Diyos ng mga patay kundi ng mga buhay." Pinatitibay nito ang paniniwala na ang mga santo ay hindi patay, kundi nabubuhay magpakailanman kasama ng Diyos. Kaya, alam nila ang mga pangangailangan ng mga nasa Lupa at namamagitan para sa atin.
Nananalangin din kami mga Katoliko para sa mga nasa Purgatoryo, naniniwala na ang aming mga panalangin ay maaaring makatulong sa mga kaluluwang ito. Sa 2 Macabeo 12,46, nakasulat: "Isang banal at kapaki-pakinabang na kaisipan ang manalangin para sa mga patay, upang sila ay mapalaya mula sa kanilang mga kasalanan." Pinatitibay nito na tayong lahat ay konektado sa paghahanap ng kaligtasan at na ang komunyon ng mga santo ay kinabibilangan ng pagtutulungan sa pagitan ng mga nabubuhay at ng mga pumanaw na.
Ang komunyon ng mga santo ay isang realidad na nakabatay sa biyaya ng Diyos. Nakikibahagi kami mga Katoliko sa mga espirituwal na yaman ng Simbahan at tumatanggap ng lakas sa pamamagitan ng Eukaristiya. Sa 1 Corinto 10,16-17, sinabi ni Pablo: "Ang kalis ng pagpapala na ating pinagpapala, hindi ba pakikibahagi sa dugo ni Cristo? Ang tinapay na ating pinaghahati-hati, hindi ba pakikibahagi sa katawan ni Cristo?" Ipinapakita ng talatang ito na, sa pagbabahagi ng Katawan at Dugo ni Cristo, tayong lahat ay nagiging isang katawan. Pinapalakas ng Eukaristiya ang komunyon ng mga santo, pinag-iisa ang mga mananampalataya ng lahat ng panahon.
Isa pang mahalagang aspeto ay ang "ulap ng mga saksi" na binanggit sa Hebreo 12,1: "Kaya nga, yamang napapaligiran tayo ng napakaraming saksi..." Paalala ito sa atin na ang mga santo ay mga halimbawa ng pananampalataya at pagtitiyaga, at ang kanilang mga buhay ay nagbibigay inspirasyon sa atin na magpatuloy. Hindi sila malayo, kundi kasama natin sa ating espirituwal na paglalakbay.
Ang pagkakaisa ay mahalaga sa komunyon ng mga santo. Ang Simbahan ay hindi lamang isang grupo ng mga tao, kundi isang komunidad na nagtutulungan. Sa Galacia 6,2, sinabi ni Pablo: "Magdalahan kayo ng pasanin ng isa't isa, at sa gayo'y matutupad ninyo ang batas ni Cristo." Ang panawagang ito sa pagkakaisa ay makikita sa buhay ng Simbahan, kung saan nagtutulungan kami mga Katoliko sa aming mga kahirapan, maging espirituwal o materyal. Ang debosyon sa mga santo ay tumutulong din sa atin na lumapit kay Cristo at palakasin ang pagkakaisa na ito.
Sa wakas, ang komunyon ng mga santo ay isang anyo ng pag-ibig na lampas sa buhay sa Lupa. Ito ay pagkilala na ang komunidad ng Kristiyano ay nagpapatuloy, kahit pagkatapos ng kamatayan. Ang mga nasa Lupa, sa Purgatoryo, at sa Langit ay nananatiling nagkakaisa kay Cristo. Itinuturo ng Simbahan na ang komunyon ng mga santo ay isang praktikal na pagsasabuhay ng pagkakaisa. Tinatawag kami mga Katoliko na isabuhay ang komunyon na ito, tumutulong at nananalangin para sa isa't isa, habang tayo ay sama-samang naglalakbay tungo sa kaligtasan.
