ทำไมชาวคาทอลิกถึงเชื่อในการร่วมเป็นหนึ่งเดียวของนักบุญ?

เราชาวคาทอลิกเชื่อในการร่วมเป็นหนึ่งเดียวของนักบุญเพราะเราเห็นการรวมเป็นหนึ่งทางจิตวิญญาณระหว่างสมาชิกทุกคนของศาสนจักร ซึ่งรวมถึงผู้ศรัทธาที่อยู่บนโลก วิญญาณที่อยู่ในไฟชำระ และนักบุญที่อยู่บนสวรรค์ ความเชื่อนี้มีความสำคัญมากและมีพื้นฐานจากหลักคำสอนต่าง ๆ ของศาสนจักร

การร่วมเป็นหนึ่งเดียวของนักบุญคือความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันที่เชื่อมโยงผู้ศรัทธาทุกคน ไม่ว่าพวกเขาจะอยู่ที่ใด เป็นเหมือนกายลึกลับที่มีพระคริสต์เป็นผู้นำ เราทุกคนแบ่งปันทรัพย์สินทางจิตวิญญาณ เช่น ความเชื่อและศีลศักดิ์สิทธิ์ โดยเฉพาะศีลมหาสนิท หนังสือคำสอนของศาสนจักรคาทอลิกกล่าวว่า "เนื่องจากศาสนจักรถูกปกครองโดยพระจิตเจ้าองค์เดียวกัน สินทรัพย์ทั้งหมดที่ได้รับมาจึงกลายเป็นทรัพย์สินร่วมกันโดยจำเป็น" (CIC 947) สิ่งนี้แสดงให้เห็นว่า แม้จะอยู่ในสถานะชีวิตที่แตกต่างกัน เราทุกคนก็ยังเชื่อมโยงกัน

จุดสำคัญประการหนึ่งของการร่วมเป็นหนึ่งเดียวของนักบุญคือการวิงวอน เราชาวคาทอลิกเชื่อว่านักบุญในสวรรค์สามารถอธิษฐานเผื่อผู้ที่อยู่บนโลก พระคัมภีร์ในยากอบ 5,16 กล่าวว่า "คำอธิษฐานของผู้ชอบธรรมมีพลังและได้ผลมาก" การขอความช่วยเหลือจากนักบุญไม่ใช่การบูชาพระเจ้าอื่น แต่เป็นวิธีการดำเนินชีวิตแห่งความรักและความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันที่มีอยู่ระหว่างสมาชิกทุกคนของศาสนจักร นักบุญซึ่งอยู่ใกล้ชิดกับพระเจ้า สามารถทำให้คำอธิษฐานของพวกเขามีประสิทธิภาพมากขึ้น

พระเยซูเองยืนยันว่าผู้ที่อยู่บนสวรรค์มีชีวิตอยู่ ในมัทธิว 22,32 พระองค์ตรัสว่า "พระเจ้าไม่ใช่พระเจ้าของผู้ตาย แต่ของผู้มีชีวิต" สิ่งนี้เสริมความเชื่อว่านักบุญไม่ได้ตาย แต่มีชีวิตนิรันดร์กับพระเจ้า ดังนั้นพวกเขาจึงรับรู้ถึงความต้องการของผู้ที่อยู่บนโลกและวิงวอนแทนเรา

เราชาวคาทอลิกยังอธิษฐานเผื่อผู้ที่อยู่ในไฟชำระ โดยเชื่อว่าคำอธิษฐานของเราสามารถช่วยวิญญาณเหล่านี้ได้ ใน 2 มาคาบี 12,46 มีเขียนว่า "เป็นความคิดที่ศักดิ์สิทธิ์และมีประโยชน์ในการอธิษฐานเผื่อผู้ตาย เพื่อให้พวกเขาพ้นจากบาป" สิ่งนี้เสริมว่าเราทุกคนเชื่อมโยงกันในการแสวงหาความรอด และการร่วมเป็นหนึ่งเดียวของนักบุญเกี่ยวข้องกับการช่วยเหลือซึ่งกันและกันระหว่างผู้ที่มีชีวิตและผู้ที่จากไปแล้ว

การร่วมเป็นหนึ่งเดียวของนักบุญเป็นความเป็นจริงที่มีพื้นฐานจากพระหรรษทานของพระเจ้า เราชาวคาทอลิกมีส่วนร่วมในทรัพย์สินทางจิตวิญญาณของศาสนจักรและได้รับพลังผ่านศีลมหาสนิท ใน 1 โครินธ์ 10,16-17 เปาโลกล่าวว่า "ถ้วยพระพรที่เราอวยพรมิใช่การมีส่วนร่วมในพระโลหิตของพระคริสต์หรือ? ขนมปังที่เราหักมิใช่การมีส่วนร่วมในพระกายของพระคริสต์หรือ?" ข้อความนี้แสดงให้เห็นว่า โดยการแบ่งปันพระกายและพระโลหิตของพระคริสต์ เราทุกคนกลายเป็นกายเดียวกัน ศีลมหาสนิทเสริมสร้างการร่วมเป็นหนึ่งเดียวของนักบุญ รวมผู้ศรัทธาทุกยุคทุกสมัย

อีกแง่มุมหนึ่งที่สำคัญคือ "หมู่เมฆแห่งพยาน" ที่กล่าวถึงในฮีบรู 12,1: "เราถูกห้อมล้อมด้วยพยานจำนวนมาก" ข้อความนี้เตือนเราว่านักบุญเป็นตัวอย่างของความเชื่อและความเพียร และชีวิตของพวกเขาเป็นแรงบันดาลใจให้เราก้าวต่อไป พวกเขาไม่ได้อยู่ห่างไกล แต่ปรากฏในการเดินทางทางจิตวิญญาณของเรา

ความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันเป็นสิ่งสำคัญในการร่วมเป็นหนึ่งเดียวของนักบุญ ศาสนจักรไม่ใช่แค่กลุ่มคน แต่เป็นชุมชนที่สนับสนุนซึ่งกันและกัน ในกาลาเทีย 6,2 เปาโลกล่าวว่า "จงแบกภาระของกันและกัน และด้วยวิธีนี้ท่านจะปฏิบัติตามธรรมบัญญัติของพระคริสต์" การเรียกร้องสู่ความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันนี้สะท้อนในชีวิตของศาสนจักร ซึ่งเราชาวคาทอลิกช่วยเหลือกันในความยากลำบาก ทั้งทางจิตวิญญาณและทางวัตถุ การอุทิศตนต่อนักบุญยังช่วยให้เราเข้าใกล้พระคริสต์และเสริมสร้างความเป็นหนึ่งเดียวนี้

สุดท้าย การร่วมเป็นหนึ่งเดียวของนักบุญเป็นรูปแบบของความรักที่เกินกว่าชีวิตบนโลก เป็นการยอมรับว่าชุมชนคริสเตียนยังคงดำเนินต่อไป แม้หลังความตาย ผู้ที่อยู่บนโลก ในไฟชำระ และบนสวรรค์ยังคงรวมกันในพระคริสต์ ศาสนจักรสอนว่าการร่วมเป็นหนึ่งเดียวของนักบุญเป็นประสบการณ์ปฏิบัติของความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน เราชาวคาทอลิกถูกเรียกให้ดำเนินชีวิตตามการร่วมเป็นหนึ่งนี้ ช่วยเหลือและอธิษฐานเผื่อกันและกัน ขณะที่เราทุกคนเดินไปสู่ความรอดด้วยกัน