1 De katholieke leer over het vieren van de zondag in plaats van de zaterdag is gebaseerd op de Schrift en de apostolische traditie, waaruit blijkt dat de zondag het centrale dag van christelijke eredienst is, vooral omdat het de dag is van de opstanding van Jezus.
- Marcus 16, 2: Dit vers meldt dat Jezus "op de eerste dag van de week" verrijst, wat de zondag is. Dit markeert het begin van een nieuwe schepping, die de oude verbond en de zaterdag overtreft. De Kerk viert de zondag als de dag van de overwinning van Christus over de dood.
- Johannes 20, 19: Op dezelfde dag van de opstanding verschijnt Jezus aan de discipelen die bijeen zijn. Dit versterkt de betekenis van de zondag als de dag waarop de Heer zich aan zijn volgelingen openbaart, hen vrede geeft en hun geloof versterkt.
- Johannes 20, 26: Acht dagen later, weer op een zondag, verschijnt Jezus opnieuw aan de discipelen en bevestigt het geloof van Thomas. Deze cyclus van acht dagen laat zien dat de zondag de vaste ontmoetingsdag met de Verrezene werd, en niet meer de zaterdag.
- Handelingen 20, 7: In dit vers komen de eerste christenen bijeen op zondag om "het brood te breken", wat verwijst naar de viering van de Eucharistie. Deze gewoonte om op zondag samen te komen voor de eredienst was al gevestigd onder de volgelingen van Christus, en onderscheidde hen van de Joodse praktijk van aanbidding op zaterdag.
- 1 Korinthiërs 16, 2: De apostel Paulus adviseert de christelijke gemeenschappen om hun gaven op de eerste dag van de week, de zondag, te verzamelen. Dit detail laat zien hoe de zondag al een bijzondere dag was voor de christenen, niet alleen voor de Eucharistie, maar ook voor andere aspecten van het gemeenschapsleven.
- Openbaring 1, 10: Johannes meldt dat hij een visioen had "op de dag van de Heer", wat een verwijzing is naar de zondag. Dit vers bevestigt dat de zondag al bekend was onder de eerste christenen als een dag gereserveerd voor eredienst en diepe spirituele ervaringen.
- Colossenzen 2, 16-17: Paulus legt uit dat christenen niet veroordeeld moeten worden voor het niet naleven van de zaterdag. Hij legt uit dat de gebruiken van de Oude Wet, zoals de naleving van de sabbat, "schaduwen" waren van wat in Christus vervuld zou worden. Door de opstanding heeft de sabbat zijn ceremoniële betekenis verloren.
- Galaten 4, 9-11: Paulus waarschuwt de Galaten tegen het terugkeren naar de gebruiken van de Joodse wet, waaronder het houden van de sabbat. Hij leert dat deze praktijken voorbereidend waren op de komst van Christus, en nu, met het Nieuwe Verbond, niet meer nodig zijn.
Op basis van deze verzen en de traditie van de Kerk is de zondag de dag van christelijke eredienst geworden, de "Dag van de Heer", die de opstanding van Jezus viert en de nieuwe schepping inluidt. De overgang van de zaterdag naar de zondag weerspiegelt de vervulling van Gods beloften in Christus en de centrale rol van de opstanding in het christelijke geloof.
