1 Katholieken vieren de Eucharistie omdat het het hart van het christelijke leven is en het grootste van de sacramenten, zoals onderwezen in de Catechismus van de Katholieke Kerk (CIC 1324). In de Eucharistie vieren we het offer van Christus aan het kruis, op een onbloedige manier voortgezet onder de gedaanten van brood en wijn, die werkelijk het Lichaam en Bloed van Jezus Christus worden.
Jezus Christus stelde de Eucharistie in tijdens het Laatste Avondmaal, zoals beschreven in Lucas 22,19: "Dit is mijn lichaam, dat voor u gegeven wordt; doe dit tot mijn gedachtenis." Hier beval Christus zijn discipelen om deze handeling te herhalen en zijn aanwezigheid onder ons voort te zetten. Hij zei niet dat het slechts een symbool was, maar werkelijk zijn Lichaam en Bloed. Dit wordt ook bevestigd in Matteüs 26,26-28, waar Jezus duidelijk zegt: "Dit is mijn lichaam... dit is mijn bloed."
Daarnaast verklaart Jezus in Johannes 6,51: "Ik ben het levende brood dat uit de hemel is neergedaald; wie van dit brood eet, zal eeuwig leven. En het brood dat ik zal geven, is mijn vlees voor het leven van de wereld." Deze belofte van eeuwig leven wordt vervuld in de Eucharistie, waar de gelovigen deelnemen aan zijn offer en op intieme wijze met Christus worden verenigd. De Catechismus leert dat de Eucharistie "alle geestelijke rijkdom van de Kerk bevat, namelijk Christus zelf" (CIC 1324). Door de communie ontvangen gelovigen Christus zelf, die hen verenigt met zijn Mystieke Lichaam, de Kerk.
De Eucharistie is niet slechts een symbolisch gedenkteken, maar de voortzetting van het offer van Christus. Zoals de Catechismus van de Katholieke Kerk leert (CIC 1366), is het "de gedachtenis van Christus' Pasen", waar hetzelfde offer dat eens en voor altijd aan het kruis werd gebracht, onbloedig aanwezig wordt gesteld.
