1 Kościół katolicki utrzymuje praktykę celibatu księży i biskupów z powodów teologicznych, biblijnych i historycznych. Ta tradycja wywodzi się z wieków rozeznania i zrozumienia posługi kapłańskiej. Nie jest to dogmat, ale dyscyplina kościelna, co oznacza, że mogłaby zostać zmieniona, gdyby Kościół tak zdecydował, ale nadal jest to wysoko ceniona praktyka.
Po pierwsze, należy zrozumieć, że biblijne podstawy celibatu nie są wyraźnym nakazem, ale wskazówką, która odzwierciedla przykład Chrystusa i nauki św. Pawła. Nasz Pan Jezus Chrystus, mówiąc o celibacie, daje wyraźny przykład w Ewangelii Mateusza 19:12: "Są tacy, którzy sami uczynili siebie eunuchami dla królestwa niebieskiego. Kto może to pojąć, niech pojmuje." Jezus uczy, że niektórzy dobrowolnie decydują się na brak małżeństwa, aby z większą wolnością służyć królestwu Bożemu. Ten wybór jest duchową podstawą celibatu księży i biskupów.
Innym kluczowym punktem jest list św. Pawła do Koryntian. W 1 Kor 7:7-8 Apostoł stwierdza, że wolałby, aby wszyscy byli tak jak on, czyli celibatariuszami. Wyjaśnia, że celibat pozwala komuś skupić się na sprawach Pana bez rozproszenia. Mówi wyraźnie: "Kto jest bezżenny, troszczy się o sprawy Pana, jak by się Panu przypodobać." Tutaj widzimy teologiczne i duszpasterskie uzasadnienie celibatu.
